WIRUS BRODAWCZAKA LUDZKIEGO

wirus brodawczaka ludzkiego

Wiele infekcji nie powodują objawów u zdrowych ludzi. System odpornościowy, hamuje aktywność wirusa, wskutek czego człowiek staje się nosicielem infekcji. Przy tym przeniesienie patogenu innym ludziom zdarza się nawet przy pełnym klinicznym dobro, ponieważ wirusowe cząsteczki znajdują się w płynach ustrojowych pacjenta. Ukryte przez zakażenia może być główną przyczyną znacznego rozprzestrzeniania się choroby: pacjenci w odpowiednim czasie nie odbywają się badania i nadal zarażać innych ludzi nieświadomie.

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) można nazwać doskonałym przykładem ukrytego czynnika infekcyjnego. Większość ludzi zostanie zainfekowany przynajmniej jednym typem wirusa HPV w ciągu całego życia, jednak objawy kliniczne choroby występują nie we wszystkich przypadkach. Do odległych powikłań infekcji lekarze odnoszą się zwiększone ryzyko powstawania nowotworu złośliwego. Przy tym u pacjentów, cierpiących z powodu niedoboru odporności, często występuje to negatywny skutek choroby. Miejscowe leki pomagają tłumić objawy zakażenia HPV. Zaleca się również aktualne szczepienie.

Więcej o chorobie

Wirus brodawczaka ludzkiego jest przyczyną zakażenia, wpływa na skórę i błony śluzowe narządów. Głównym objawem choroby jest wzrost nowotworów w obszarze twarzy, narządów płciowych, jamy ustnej i gardła. W niektórych przypadkach wskazał brodawczaka powstają w niespecyficznych miejscach, takich jak skóry kończyn dolnych i górnych. Lokalizacja brodawki zależy od typu HPV. U większości osób zakażenie prowadzi do ukrytej transport zakażenia, jednak przy spadku odporności, wirus zaczyna okazywać wirulencję. W niektórych przypadkach komórek odpornościowych samodzielnie niszczą patogenu w ciągu 3-6 miesięcy po jego inwazji do organizmu.

Zakażenie HPV jest najbardziej powszechne choroby, choroby przenoszone drogą płciową. Taki wynik można wyjaśnić wysokiej zjadliwości wirusa i cicha upływem patologii u większości ludzi. Używanie prezerwatyw nie zawsze pozwala uniknąć zakażenia, dlatego pacjent może kontynuować rozprzestrzenianie się wirusa, nawet jeśli bezpiecznych kontaktach seksualnych. W tym samym czasie specjaliści opracowali skuteczne szczepionki zapobiegające rozwój oncogenic formy HPV. Szczepienia przedstawia dziewczyny w okresie dojrzewania, ponieważ ochronę przed wirusem, należy zaszczepić do pierwszego kontaktu seksualnego.

Cechy wirusa

Wirus brodawczaka ludzkiego jest DNA zawierającym patogenem. W odróżnieniu od bakterii i innych mikroorganizmów, wirusów mogą wykazywać swoją aktywność dopiero po wdrożeniu w klatce i osadzenia własnej informacji genetycznej w jądro. Po tym skażony komórka zaczyna syntetyzować białka niezbędne do złożenia cząstek wirusowych. Prawie wszyscy przedstawiciele rodziny osoby atakują tylko jeden rodzaj organizmów, przy czym zakażenie HPV może występować tylko u człowieka.

Naukowcom wiadomo ponad 600 odmian (typów) wirusa brodawczaka ludzkiego, różniących genetycznej informacji. 40 typów wirusa HPV powodują różne formy uszkodzenia błon śluzowych i skóry. Przy tym ważne znaczenie kliniczne ma klasyfikacja stopnia oncogenetic szczepów. Tak, rak szyjki macicy u kobiet najczęściej występuje w przypadku zarażenia HPV 16 i 18 rodzajów. Te czynniki zakaźne nie zawsze objawiają się zmianami skórnymi.

HPV atakuje warstwy podstawnej nabłonka. Patogen może istnieć w postaci episome, nie związanej z DNA, lub w formie zintegrowanej, związanej z genomem komórki. Właśnie zintegrowany wirus uwalnia niezbędne białka i powoduje objawy kliniczne choroby. Funkcjonowanie HPV w organizmie nie jest bezpośrednią przyczyną zła odrodzenia tkanek, jednak nosicielstwo wirusa zwiększa ryzyko czynników ryzyka raka.

Sposoby zarażenia

Wirus znajduje się w komórek podstawnych nabłonka, więc wszelkie microtrauma skóry i błon śluzowych zwiększają ryzyko zakażenia. W większości przypadków HPV jest przenoszony w waginalnom, odbytu lub jamy ustnej kontaktu seksualnego. Prezerwatywy można zabezpieczyć tylko część powierzchni skóry, jednak wirusowe cząsteczki wciąż mogą przenikać do organizmu przez inne skórę. Obecność brodawek narządów płciowych predysponuje do transmisji patogenu, ale zewnętrznie nienaruszona skóra nośnika choroby jest również źródłem wirusa HPV.

Inne sposoby transmisji

  1. Zakażenie dziecka w trakcie porodu. U dzieci najczęściej występują porażenia dróg oddechowych
  2. Osoba przenoszenie wirusa z jednego obszaru ciała, na inny
  3. Wspólne używanie przedmiotów do higieny osobistej, w tym maszynki do golenia, szczoteczki do zębów, ręczniki
  4. Transfuzji krwi. Ostatnie badania potwierdziły możliwość przetaczania zakażenia.
  5. Chirurgiczne zabiegi tak poza szpitalem

Bez względu na różne przyczyny zakażenia wirusem, tylko seksualnej drogą zakażenia HPV ma znaczenia klinicznego. Inne źródła zakażenia charakteryzują się niskim ryzykiem rozprzestrzeniania się patogenu.

Czynniki ryzyka

Oprócz bezpośrednich dróg transmisji wirusa HPV, należy również wziąć pod uwagę rolę czynników ryzyka. Chodzi o stylu życia człowieka i niektórych stanach fizycznych.

Kluczowe czynniki ryzyka zakażenia

  1. Duża liczba partnerów seksualnych. Nawet na " bezpiecznym seksie pożycie prędzej czy później prowadzi do infekcji.
  2. Wiek. Brodawki narządów płciowych w większości przypadków wykryto u młodzieży i młodych pacjentów, podczas gdy narządów płciowych, jamy ustnej i układu oddechowego są charakterystyczne dla dzieci.
  3. Osłabiony układ immunologiczny. U pacjentów cierpiących na HIV lub nabytego upośledzenia odporności, są narażone na wysokie ryzyko zakażenia wirusem. Również HPV najczęściej objawia się objawowo po transplantacji narządów.
  4. Uszkodzenie skóry i błon śluzowych. Microtrauma ułatwiają wnikanie wirusa do warstwy podstawnej nabłonka.
  5. Palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu. Używki osłabiają aktywność układu odpornościowego.
  6. Dróg zakażenia.

Ponadto, w grupie ryzyka zakażenia są kobiety w ciąży. Należy pamiętać, że eliminacja czynników predyspozycji do choroby jest skuteczne prewencyjna taktyką.

obraz kliniczny brodawczaka

Przebieg kliniczny

Okres inkubacji poprzedzającym objawowym objawów choroby, może trwać przez kilka miesięcy, czy nie. U immunocompetent pacjentów w tym czasie organizm może zniszczyć infekcję, jednak spontaniczna eliminacji patogenu nie zawsze tak się dzieje. Człowiek może być jednocześnie jest zainfekowany wieloma szczepami wirusa. Objawy zakażenia pojawiają się pod wpływem niekorzystnych czynników osłabiających układ odpornościowy ochronę tkanek. Z powodu nawracającego prądy brodawki okresowo znikają i powstają na nowo. Pacjent powikłania infekcje mogą rozwijać się w ciągu kilkudziesięciu lat.

Ewentualne konsekwencje choroby:

  1. Rak szyjki macicy – nowotwór złośliwy tkanki nabłonkowej. Ten rodzaj onkologii skojarzone są tylko z wirusem brodawczaka ludzkiego. Podczas aktualne szczepienia ryzyko oncogenesis zmniejsza się.
  2. Rak płaskonabłonkowy nowotwór odbytu. To powikłanie może wystąpić u mężczyzn i kobiet. Wczesne objawy raka odbytu należą krwawienie i swędzenie skóry.
  3. Naruszenie oddawanie moczu z powodu niedrożności cewki moczowej brodawki.
  4. Transformacji złośliwej brodawek w okolicy gardła i jamy ustnej.

Rak szyjki macicy jest jedną z najczęstszych przyczyn śmierci kobiet. Ponieważ choroba jest związana z wirusowym inwazja, konieczne jest regularne przejścia badań u ginekologa. Nowoczesne szczepionki chronią kobiety przed najbardziej oncogenic typów wirusa HPV.

Diagnostyka

Badaniem narządów płciowych zajmują ginekologów, urologów, venereologists i dermatolodzy. Podczas pierwszego odbioru lekarz zapyta pacjenta o skargach, zapoznać się zbierze dane i przeprowadzi badanie skóry formacji. Zazwyczaj objawy HPV łatwo identyfikowane, jednak należy wykluczyć inne choroby. Do tego specjalista przepisze instrumentalne i badania laboratoryjne.

Odpowiednie metody diagnostyczne:

  1. Instrumentalne badanie czystości pochwy i szyjki macicy, kolposkopii). To badanie należy odbywa się do badań przesiewowych raka szyjki macicy. Podczas badania lekarz może wykryć wiele brodawczaka i obszary nabłonkowej dysplazji.
  2. Biopsja – uzyskanie materiału tkankowego w obszarze skóry lub błon zmian. Cytologiczne badanie próbki pozwala wykryć komórki nowotworowe.
  3. Reakcja łańcuchowa polimerazy – wykrywanie cząstek wirusa HPV w organizmie. Przeprowadzenie tego testu daje lekarzowi możliwość określenia szczepu patogenu i wiremii.
  4. Digene-test – precyzyjne wykrywanie DNA oncogenic szczepów wirusa brodawczaka ludzkiego. Badanie służy jako wiarygodnego przesiewania.
Oprócz wymienionych badań, lekarz zaleci pacjentowi zdać badania na inne choroby zakaźne, w tym HIV i syfilis.

Leczenie farmakologiczne

Opracowane preparaty przeciw HPV infekcja pozwalają tylko usunąć objawy choroby i zapobiec transformacji nowotworowej tkanek. Całkowite wyeliminowanie wirusa za pomocą terapii lekowej jest niemożliwa. Doustne i miejscowe środki są przydzielane w przypadku wysokiego ryzyka oncogenesis, immunodeficiency i innych niekorzystnych stanów. Jeśli wirus nie wykazuje się zewnętrznymi zmianami, tyle wspólnych środków zapobiegawczych.

Możliwe przeznaczenia

  1. Kwas salicylowy do usuwania brodawek. Nie służy do obróbki skóry i narządów płciowych.
  2. Kremy i maści zawierające działanie immunomodulujące środki.
  3. Podofilox – maść, która ma cytostatyczne działanie. Nakładanie leki na zakażenie skóry prowadzi do niszczenia chorobotwórczych elementów.
  4. Trichloroacetic kwas do przyżegania chemicznego ogólnych i brodawki narządów płciowych. Może powodować lokalne rozdz wyrażenie.

Wymienione leki należy stosować tylko pod nadzorem lekarza. Po usunięciu brodawek HPV infekcja może zaistnieć na nowo i nawet rozprzestrzeniać się na inne obszary.

Leczenie chirurgiczne

chirurgiczne leczenie brodawczaka

Lekarz może zalecić pacjentowi chirurgiczne i małoinwazyjnych metod usuwania brodawek. Zazwyczaj metody te nie powodują powikłań, jednak w pierwszych dniach po interwencji może wystąpić krwawienie z tkanek.

Rodzaje interwencji:

  1. proste wycięcie chirurgiczne;
  2. zamrażanie ciekłym azotem z kolejnych zniszczenie chorych tkanek;
  3. elektryczna koagulacja;
  4. usuwanie papillomas za pomocą lasera.;
  5. korzystanie częstotliwość "noża".

Wszystkie zabiegi przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Specjalista dobierze najbardziej bezpieczna metoda leczenia brodawek narządów płciowych.

Prognoza

Przez papillomasaviruses zakażenia zależy od stanu immunologicznego pacjenta i konkretnego szczepu wirusa. U około 30% populacji występuje spontaniczna eliminacja czynnika przyczynowego choroby, ze względu na aktywnym układem odpornościowym. Objawowi choroba często występuje u kobiet w ciąży, dzieci, osób starszych i pacjentów z niedoborem odporności.

Do zakażenia HPV charakteryzuje się pojawia ciągu. Powstały brodawczaka mogą stopniowo zanikać lub rozprzestrzeniać się na sąsiednie obszary skóry. Oncogenic szczepy wirusa najczęściej uderzają błony śluzowej szyjki macicy, przy czym występuje dysplazja nabłonka wzmacnia efekt czynników ryzyka złośliwy odrodzenia tkanek, takich jak palenie tytoniu i stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych. Guz może powstać przez 10-20 lat po inwazji wirusa w organizmie.

Profilaktyka

Najbardziej wiarygodną metodą zapobiegania jest wczesne szczepienia. Szczepionka "Gardasil", zawierająca wirusowe białka i elementy pomocnicze, jest wydajna przeciw HPV 6, 11, 16 i 18 rodzajów. Jeśli szczepienie odbywa się w młodym wieku, aż do pierwszego kontaktu seksualnego, ryzyko późniejszego zachorowania na raka szyjki macicy u kobiet nie przekracza 1%.

Dodatkowe profilaktyka:

  1. korzystanie z prezerwatyw;
  2. seks tylko ze sprawdzonymi partnerami;
  3. dokładna higiena osobista;
  4. badanie ginekologiczne przynajmniej raz w roku.